Moi rodzice zrezygnowali z mojego ślubu, żeby zrobić przyjęcie, ale nie mieli pojęcia, kogo moja ciotka już wybrała, żeby mnie wspierał.

Nigdy nie zapomnę chwili, gdy zdałam sobie sprawę, że moi rodzice nie przyjdą na mój ślub.

Stałam z tyłu kościoła, serce waliło mi jak młotem, a w piersi bulgotało mi podniecenie. W powietrzu rozbrzmiewała łagodna muzyka i ciche rozmowy gości zajmujących miejsca. Co chwila zerkałam w stronę wielkich drewnianych drzwi, czekając, mając nadzieję, że zobaczę moich rodziców.

Nigdy tego nie zrobili.

Ceremonia miała się zaraz zacząć. Poczułam gulę w gardle. Obiecali, że będą. Planowaliśmy ten dzień od roku. Wysłałam zaproszenia miesiące temu, upewniając się, że wszyscy mieli dużo czasu, a zwłaszcza moi rodzice. Mieli siedzieć w pierwszym rzędzie, patrząc, jak ich najstarsza córka wychodzi za mąż za miłość swojego życia, Jake’a.

A zamiast tego, zniknęli bez żadnego wyjaśnienia.