Mój tata dał mojej siostrze dom wart 720 000 dolarów, za który zapłaciłem — więc zadałem mojej cioci jedno pytanie, które uciszyło wszystkich przy stole.

Dobrze jej, pomyślałam z goryczą.

Jadalnia była już pełna. Moja macocha, Linda, krzątała się nad indykiem, poruszając się nerwowo i nerwowo. Emily siedziała przy stole, przeglądając ekran telefonu, ledwo podnosząc wzrok, gdy weszłam. W wieku dwudziestu pięciu lat odziedziczyła po ojcu poczucie wyższości i talent Lindy do przebijania się przez ludzi, których uważała za nieważnych.

Na pozostałych miejscach siedziały różne ciotki, wujkowie i kuzyni. Rozmowy urywały się niezręcznie, gdy mnie zauważyli. Tylko ciocia Marta wstała, a na jej zniszczonej twarzy pojawił się szczery uśmiech, gdy mocno mnie przytuliła.

„Wyglądasz pięknie, kochanie” – wyszeptała. „Tak się cieszę, że tu jesteś”.

W jej uścisku było coś rozpaczliwego, opiekuńczego. Odsunęłam się i spojrzałam jej w oczy, dostrzegając w nich niepokój i coś, co wyglądało na poczucie winy.

„Ciocia Marta?” – zapytałam cicho.

Uścisnęła moją dłoń. „Później” – wyszeptała, nerwowo zerkając na mojego ojca.

Kolacja rozpoczęła się z wymuszoną wesołością. Linda przeszła samą siebie: indyk, szynka w miodzie, trzy…