Trzy dni po udarze mój mąż pojechał na Malediwy – a gdy wrócił, czekała na niego wielka niespodzianka

Wtedy przypomniałam sobie tę podróż. Oszczędzałam przez ostatni rok, aby Jeff i ja mogli świętować naszą 25. rocznicę ślubu na Malediwach.

Przez rok marzyłam o białym piasku między palcami u stóp i nurkowaniu w krystalicznie czystym oceanie.

Nie będziemy już tego robić, nie wtedy, gdy jestem w szpitalu, ale może kiedy poczuję się lepiej…

Potrzebowałam czegoś, czego mogłabym się trzymać, czegoś pięknego dla siebie i w tym momencie zdecydowałam, że będzie to podróż na Malediwy.

Chciałam się uśmiechnąć na tę myśl, ale odpowiedziała mi tylko jedna strona ust.

Kiedy mój telefon zadzwonił na stoliku nocnym trzeciego dnia mojego pobytu w szpitalu, musiałam się skupić na uchwyceniu tego. Twarz Jeffa mignęła na ekranie i nadal poczułam falę ulgi.

„Cześć” powiedziałam, słowo gęste w moich ustach.

„Kochanie, co do podróży…” Jego głos był taki sam, jak wtedy, gdy powiedział mi, że jego inna firma zbankrutowała.

„Tak, musimy odwołać” – powiedziałam powoli, starając się brzmieć odważnie. „Na razie. Pojedziemy, jak poczuję się lepiej”.

Zawahał się i w tym momencie usłyszałam wszystko.

„Przełożenie kosztuje prawie tyle samo, co sama podróż. Potem… zasugerowałam to mojemu bratu. Jesteśmy na lotnisku. Szkoda byłoby zmarnować pieniądze”.

Połączenie zostało przerwane, zanim zdążyłam odebrać.

Nie żebym wiedziała, co powiedzieć. Co mówisz, kiedy twój mąż po 25 latach małżeństwa wolałby wakacje na plaży niż szpitalne łóżko?

Leżałam tam, moja lewa strona zdradzała mnie prawie tak samo jak Jeffa. Nie mogłam nawet porządnie płakać, bo moja twarz nie współpracowała.

Ale w środku? W środku krzyczałam.

Dwadzieścia pięć lat. Wspierałam go trzy razy podczas jego rezygnacji, za każdym razem był to cios w jego ego, które starannie zszyłam.

Dwie firmy, które zbankrutowały i zjadły nasze oszczędności jak termity. Przez lata mówił, że nie jest gotowy na dzieci… Aż do przedwczesnej menopauzy podejmujemy decyzję.

Cicho budowałam swoją karierę, dbałam o to, żeby nasz H

Wszystko szło gładko i nigdy nie prosiłam go, żeby zrezygnował z rundy golfa czy aperitifu ze znajomymi.

Ale teraz, kiedy go potrzebowałam? Wyjechał. Na wakacje. Ze swoim bratem.

Moja ręka się trzęsła, gdy podnosiłam słuchawkę. Musiałam zadzwonić; ktoś, kogo Jeff zawsze niedoceniał.

« Ava? » Mój głos się trząsł. « Potrzebuję cię. »

Ciąg dalszy na następnej stronie 👇