Moja siostra próbowała ogłosić ciążę na moim przyjęciu, a moi rodzice zmusili mnie do „uśmiechania się i klaskania”.

Taylor odkryła coś jeszcze. Coś tak wstrząsającego, że prawie nie uwierzyłem, kiedy mi o tym powiedziała.

Veronica od ponad roku romansowała z partnerem biznesowym Nathana. Przywłaszczała pieniądze z firmy Nathana, Silverstone Investments, aby finansować wystawne podróże z kochankiem. Próbowała nawet wrobić Nathana w nieprawidłowości finansowe, aby zatrzeć ślady.

Trzymałam się tej informacji jak naładowanej broni, mając nadzieję, że nie będę musiała jej użyć. Część mnie chciała wierzyć, że moja rodzina nie będzie sabotować mojego ślubu.

Ale powinnam była wiedzieć lepiej.

Spędziłam następną godzinę poprawiając włosy i makijaż, pożyczając prosty grzebień zamiast welonu. Idąc do ołtarza, skupiłam się tylko na twarzy Jamesa. Jego oczy rozszerzyły się z niepokojem, gdy zobaczył mnie bez welonu, ale uśmiechnęłam się do niego lekko, jakbym miała zamiar porozmawiać później.

Mimo wszystko ceremonia była piękna. Przez te cenne minuty zapomniałem o zdradzie mojej rodziny.

Przyjęcie odbyło się w okazałej sali balowej hotelu. Nad głowami migotały lampki choinkowe, a każdy stół był udekorowany kwiatami, które osobiście wybrałam. Sala była pełna bliskich – przyjaciół i dalszej rodziny, którzy przybyli, aby świętować razem z nami.

James i ja zatańczyliśmy pierwszy taniec, pokroiliśmy tort, a ja zmuszałam się do uśmiechu, nie spuszczając wzroku z Veroniki. Siedziała przy rodzinnym stole, promieniejąc z niecierpliwości. Moi rodzice otaczali ją niczym ochroniarze, a Nathan siedział obok niej, wyglądając na zmęczonego i pokonanego. Zastanawiałam się, czy wiedział o romansie, czy też był po prostu wyczerpany ciągłym dramatem Veroniki.

Podano kolację i rozpoczęto wygłaszanie przemówień.

Najlepszy przyjaciel Jamesa wygłosił zabawny toast o tym, jak się poznaliśmy. Mój współlokator ze studiów podzielił się żenującymi historiami, które wszystkich rozśmieszyły.

Potem, w chwili chwilowej ciszy, Weronika wstała. Wygładziła sukienkę i sięgnęła po mikrofon, który wciąż stał na scenie po poprzednich przemówieniach. Jej uśmiech był promienny, a postawa pewna siebie. Wyglądała jak ktoś, kto zaraz podzieli się najwspanialszą nowiną na świecie.

„Przepraszam wszystkich” – zawołała, stukając w mikrofon. „Proszę o chwilę uwagi”.

W pokoju zapadła cisza i wszystkie oczy zwróciły się w jej stronę. Zobaczyłem, jak twarz mojej matki rozjaśniła się dumą. Ojciec odchylił się na krześle z zadowolonym uśmieszkiem.

Myśleli, że wygrali.

Veronica otworzyła usta, żeby coś powiedzieć, ale zanim zdążyła wydusić z siebie jakiekolwiek słowa, Taylor wbiegła na salę balową.

Była wysoka i wysportowana, poruszała się z szybkością i precyzją osoby, która trenowała właśnie do takich momentów. Uderzyła Veronicę z siłą linebackera, powalając ją na ziemię, zanim zdążyła wydać jakikolwiek dźwięk.

Mikrofon poleciał, lądując z ostrym piskiem sprzężenia zwrotnego. Veronica wrzasnęła, gdy razem upadli, a cała sala wybuchła zszokowanymi westchnieniami i krzykami.

„Co ty robisz?” krzyknęła Veronica, próbując zepchnąć Taylora z siebie. „Zejdź ze mnie! Niech ktoś wezwie ochronę!”

Taylor wstała, otrzepała sukienkę i podniosła leżący mikrofon. Jej wyraz twarzy był spokojny i profesjonalny, gdy stanęła twarzą w twarz z oszołomionym tłumem.

„Przepraszam za dramatyczne wejście, ale było to konieczne. Nazywam się Taylor Morrison i jestem licencjonowanym prywatnym detektywem. Mam pewne informacje, o których ta kobieta miała zamiar was wszystkich okłamać i nie mogłem na to pozwolić”.

Moja matka zerwała się na równe nogi.

„To oburzające! Zaatakowałeś moją córkę!”

„Usiądź, Catherine” – powiedział Taylor chłodno. „Chyba że chcesz, żeby wszyscy wiedzieli, że od miesięcy pomagasz Veronice w planowaniu tego fałszywego ogłoszenia o ciąży”.

Twarz mojej matki straciła kolor.

Weronika zerwała się na nogi. Jej włosy były potargane, a sukienka podarta.

„Ona kłamie! Jestem w ciąży. Powiedz im, mamo!”

Taylor wyciągnęła z torby teczkę, którą najwyraźniej zabrała ze sobą na przyjęcie. Otworzyła ją i pokazała kilka dokumentów.

„To dokumentacja medyczna od trzech różnych lekarzy, których Veronica odwiedziła w ciągu ostatniego miesiąca. Żadna z nich nie wskazuje na ciążę. Co więcej, jedna z tych wizyt była poświęcona odnowieniu recepty na środki antykoncepcyjne”.

Wśród tłumu rozległy się westchnienia.

Nathan wstał powoli, z pobladłą twarzą. „O czym ona mówi, Veronico?”

„Kłamie” – upierała się Veronica, ale w jej głosie zabrzmiała pewność siebie. „Te nagrania są fałszywe. Ona je sfałszowała”.

Taylor uśmiechnął się ponuro.

Mam też SMS-y między Veronicą i Catherine, w których omawiają fałszywe ogłoszenie o ciąży. Pozwólcie, że przeczytam kilka fragmentów.

Weronika: „Mamo, nie mogę się doczekać, aż zobaczę jej minę, kiedy ukradnę jej show”.

Catherine: „Już wystarczająco dużo uwagi jej poświęcono. To sprawi, że znów będziesz tam, gdzie twoje miejsce – w centrum wszystkiego”.

„Czy mam kontynuować?”

Moja matka próbowała przemówić, ale nie wydobyła z siebie ani jednego słowa. Ronald zamarł, a jego twarz poczerwieniała ze złości lub zażenowania. Nie potrafiłam stwierdzić, co to było.

Ale Taylor nie skończył.

Wyciągnęła więcej papierów, a jej głos stawał się coraz twardszy.

„To nie wszystko. Veronica od czternastu miesięcy romansuje z Lucasem Kennedym, partnerem biznesowym Nathana. Defrauduje pieniądze z firmy Nathana, Silverstone Investments, aby sfinansować wyjazdy z kochankiem. Skradziono ponad dwieście tysięcy dolarów, a Veronica próbowała wrobić Nathana w kradzież, podrzucając fałszywe dokumenty w jego biurze”.

Sala eksplodowała. Wszyscy zaczęli mówić naraz, a w głosach słychać było szok i oburzenie.

Nathan zatoczył się do tyłu, chwytając się krzesła. Jego twarz z bladej stała się szara i wyglądał, jakby zaraz miał zwymiotować.

„Co zrobiłeś?” wyszeptał, wpatrując się w Veronicę.

Cofnęła się, kręcąc nerwowo głową.

„Nie, Nathan, mogę wyjaśnić. Ona to zmyśla. To wszystko kłamstwa.”

Taylor pokazał kolejny dokument.

„Mam wyciągi bankowe, rachunki hotelowe, zdjęcia i nagrane rozmowy telefoniczne. Wszystko jest udokumentowane i zweryfikowane. Przekazałem już kopie policji i adwokatowi Nathana. Jedynym powodem, dla którego Veronica nie jest teraz w kajdankach, jest to, że Nathan poprosił o czas na przygotowanie dokumentów przed wniesieniem oskarżenia”.

Adwokat Nathana wstał od jednego ze stołów i ponuro skinął głową.

„To wszystko prawda. Prowadziliśmy ciche śledztwo przez ostatnie sześć tygodni, czekając na wystarczająco dużo dowodów, by zbudować solidną sprawę”.

Twarz Weroniki posmutniała. Z rozpaczą zwróciła się do naszych rodziców.

„Mamo. Tato. Zróbcie coś. Niech przestaną.”