Spodziewałam się oświadczyn, ale on mnie upokorzył

Zajęło mi trzy lata, zanim zakochałam się w Ryanie, ponieważ myślałam, że nadejdzie dzień, w którym w końcu się oświadczy i że będzie to dzień naszego ślubu.

Zarezerwował nawet stolik na kolację w eleganckiej restauracji w centrum miasta i powiedział mi, żebym ubrała się elegancko, bo czeka na mnie „specjalna niespodzianka”.

Zakręciłam włosy, zrobiłam paznokcie, założyłam szmaragdowozieloną sukienkę, którą tak bardzo lubił, i przekonałam samą siebie, że to jest ten moment.

Ale zamiast pierścionka na deser podano kartkę z napisem: „Gratulacje z okazji awansu!”. Tylko że… awansu nie dostałem.

W rzeczywistości po prostu mnie pominięto – na rzecz mężczyzny, którego byłam mentorką – a wszystko z powodu plotek w biurze, że „prawdopodobnie niedługo wyjdę za mąż i zajdę w ciążę”.

Powiedziałem Ryanowi, jak bardzo to boli. Wiedział.